Search for: [Abstrakt = "W artykule przedstawiono zróżnicowanie struktury ludności Polski w dwudziestoleciu międzywojennym według poziomu wykształcenia \(w tym umiejętności czytania i pisania\) ze względu na płeć, wyznanie i miejsce zamieszkania. Głównym źródłem danych statystycznych były wyniki spisów ludności w latach 1921 i 1931. Na podstawie materiału empirycznego stwierdzono, iż dominującą pozycję w strukturze ludności według poziomu wykształcenia stanowiło wykształcenie początkowe – łącznie 37,5% ogółu ludności w wieku 15 i więcej lat\; osoby z wykształceniem wyższym stanowiły 0,7% \(1921 rok\). W okresie II Rzeczypospolitej proces edukacji był selektywny ze względu na płeć i wyznanie, mężczyźni byli lepiej wykształceni niż kobiety. Najlepiej były wykształcone osoby wyznania ewangelickiego, a najgorzej − osoby wyznania prawosławnego. Skutkiem dużego zróżnicowania ziem polskich pod względem stopnia realizacji założeń oświaty powszechnej utrzymywała się duża dysproporcja między poszczególnymi regionami Polski w poziomie edukacji i strukturze według wykształcenia \(m.in. w poziomie analfabetyzmu\) – szczególnie duża była luka edukacyjna na ziemiach wschodnich, natomiast najlepszą sytuację pod tym względem odnotowano w województwach zachodnich."]
